Thea, Rita en Jan waren vandaag de wandelaars. Jan had de auto tot zijn
beschikking en zei stap maar in. Dus op weg naar.......ja waar heen? Dat is een
verrassing zei Jan. We kwamen uit tussen de afslag Petrea en het reumacentrum
Groot Stokkert. Het Zwolsche bos. We liepen de gele route. Op een gegeven
moment geen gele paaltjes meer. Terug maar weer en kwamen weer goed terecht.
Heerlijk gekwebbeld onderweg. Koffie gedronken bij de warme bakker in Hattem.
Rita probeerde weer Cappuccino en die smaakte stukken beter dan vorige week bij
Elderkamp. Ja verschil moet er wezen ondanks dat ze allebei 2 euro kosten. Groeten
Jan
donderdag 3 september:
Het ploegje van afgelopen dinsdag was vandaag ook weer
aanwezig: te weten Rita, Thea en Jan. Jan stelde voor naar Ommen -Sahara te
gaan, want daar hadden we 5 Februari voor het laatst gelopen. De beide dames
stemden er mee in dus op weg naar Ommen. Het weer zag er niet zo goed uit maar
zoals zo vaak we hadden onder het lopen prachtig weer, maar net in de auto en
daar begon het te regenen. Weer heerlijk over van alles en nog wat gehad. We
hebben weer veel wetenswaardigheden uit gewisseld. De wandeling was wel
behoorlijk pittig in het natte zand maar we hebben ons daardoor niet laten
tegen houden. Bij de bakker bij de brug in Ommen koffie gedronken. Daar hadden
ze het spul anders ingedeeld wat wel mooi stond. Nog naar lekkere dingen
gekeken maar we hebben ons niet laten verleiden. Jan
dinsdag 8 september:
Allen Jan en Rita waren niet op vakantie, dus die
hielden de clubkleuren vandaag hoog. Jan moest op tijd terug zijn, dus gingen
we in de buurt lopen, den Alerdinck. Jan had last van de rug en
dacht: door te lopen zal het wel minder worden, maar helaas. Na
een half uurtje ging het niet meer dus op naar de auto. Onderweg toch nog de toestand in de wereld besproken
en nog veel meer. Koffie gedronken in Kitchen Café. De eigenaresse keek
verbaast, maar met z’n tweeën? Ja de rest is op vakantie,
AOW’ers hé, Altijd Onder Weg, ze moest er
wel om lachen. Dit was het dan weer. Jan
donderdag 10 september:
Rita-Jan en vandaag ook Jannie waren aanwezig. Na
overleg met Jannie werd het de Sekdoorn. Het was mooi weer wel wat fris maar
onder het lopen werden we vanzelf wel warm. Gezellig
gekletst en weer van alles gezien onderweg. Geen koffie gedronken want we
kwamen nergens een gelegenheid tegen. Jan deelde nog
wat druiven uit zijn tuin uit aan de dames en wenste iedereen een goed weekend.
Jan
donderdag 17 september:
Jan en Rita stonden klaar om te gaan lopen toen Thea
aan kwam rijden. Na overleg kwam het Starnbos in aanmerking. Weg gereden kwamen
we Eugene tegen met de auto. Lia was nog aan het ontbijt en kwam er zo aan.
Nou zei Thea 5 man gaat niet in mijn auto vanwege het stoeltje van haar
kleinzoon. Dan Lia maar ophalen en met mijn auto, zei Eugene. Waar zouden
jullie heen? vroeg Eugene. Naar Dalfsen was het antwoord. H’mm zei Eugene, ik
wil graag naar het Nijenhuis want het stekje dat hij de vorige keer mee had
genomen van een bijzondere boom deed het niet en de bedoeling was een nieuw
stekje mee te nemen.
Geen probleem, dan gaan we naar het Nijenhuis. Weer veel
gekletst en nieuw kunstwerk bewonderd dus niet zoveel kilometers gemaakt en
overal rondgekeken. Eugene heeft zijn stekkies en probeert het opnieuw met
stekkenpoeder. Koffie gedronken in Kitchen Café waar we weer hartelijk
ontvangen werden. Groetjes Jan
dinsdag 22 september:
We zijn vandaag met 5 personen: Gerrit, Rita, Jan, Thea en
Joke. We hebben geen auto vandaag. Daarom gaan we dichtbij huis lopen. Een
rondje Sekdoorn is een optiek, maar niet iedereen heeft dopjes bij zich,
waarmee we op de verharde weg kunnen lopen. Daarom wandelen we in het bos bij Zandhove
en we steken ook nog de weg over, om aan de overkant te lopen. De onderwerpen
van gesprek zijn divers. We bespreken de afgelopen vakanties, we praten over de
positieve afloop van de rechtszaak van Thea, over de kwestie van overpad.
We
horen van Gerrit dat Wilma weer is veroordeeld tot het zitten op een stoel. Bij
het wegbrengen van de caravan is er een golfplaat op haar been gevallen zodat
de achillespees met 1/3 is doorgesneden. Dat moest uiteindelijk operatief
verholpen worden. Zij zit nu met haar voet in het gips en moet wachten tot
alles weer mooi genezen is. We leven allemaal heel erg met Wilma, en ook een beetje
met Gerrit, mee. Heel veel beterschap gewenst, Wilma!
Ondertussen kijken we ook nog naar de mooie
grijzige zilveren paddenstoeltjes, die we onderweg veelvuldig tegenkomen. Aan
het einde van de wandeling gaan we bij Elderkamp koffiedrinken. Daarna brengen
we met z’n allen een bezoekje aan de nieuwe groenteboer. Die heeft verschillende
aanbiedingen, zodat iedereen wat mee naar huis neemt. Een heel mooie zaak, een
aanwinst voor het winkelcentrum, denken we. Voldaan gaan we weer naar huis.
Joke
donderdag 24 september:
Vandaag waren we met z'n vieren. Rita-Jan -Rob
en Joke. Daar Rob het vervoer aanbood mocht hij de bestemming bepalen. Elburg,
want misschien was daar nog wat bijzonders te zien in de tuinen van Dr. Vogel.
Heerlijk weer om te lopen en inderdaad er was van alles te zien. Joke ontdekte
WITTE BALLEN en daar werd van alles over beweerd met een lacherig gezicht. De
dames waren er niet bij weg te slaan. Verder waren er allerlei groentes
waar we bij de meeste toch moesten raden wat het was. Koffie gedronken in
snackbar het Centrum,daar zag Rita dat ze daar LANGE LUMMELS van 34
centimeter verkochten. Nou daar ging die weer: lange lummels met witte
ballen (nou zo kan die wel weer; een lange lummel is een grote
frikadel bleek achteraf). Rob trakteerde op koffie met een heerlijke bol met
advocaat, slagroom en boerenjongens, omdat hij jarig was geweest. Pech dus voor
de thuisblijvers. Het was weer een heerlijke morgen. Jan
dinsdag 29 september:
Thea denkt dat het wel weer eens leuk is om in het
Boetelerveld te wandelen. Vaak is het er te nat, maar nu niet, zodat we de kans
waar moeten nemen. We gaan er met z’n vieren naar toe, Jan, Thea, Rita en Joke.
Het is er prachtig. De wilde koeien,
help, strak komen ze op ons afgestormd, staan gelukkig achter een draad.
Wat niet wegneemt, zegt Jan, dat, als ze de kolder in de kop krijgen, zo’n
afrastering niks voorstelt. Maar goed, we sluipen voorzichtig langs ze heen en
genieten van het ruige aparte landschap. We zien een paar vuurrode paddenstoelen
en heel veel bruine. Één paddenstoel staat zelfs midden in een koeie-flats. En
we zien donkerroze plukken die eerst wat op kleine polletjes hei lijken. Maar dan
wel erg kleine hei.
Bij nadere inspectie weet Thea dat het zonnedauw is. En
heel bijzonder p mooi plantje, met druppeltjes langs de kelk, die wel wat op suikerkorreltjes
lijken. Nou we goed kijken, zien we er
veel meer van. Overal staat dopheide, die nu uitgebloeid is. In het voorjaar
moet zo’n bloeiend dopheideveld de moeite waar zijn We nemen ons voor om er dan
naar toe te gaan. En er is nog een route over het Boetelereld die we wel een
andere keer willen lopen.
Voor het koffiedrinken weet Joke een adresje in
Raalte. Daar gaat ze met Rob samen wel eens koffiedrinken. We parkeren net even
buiten de betaalzone en wandelen richting C-1000 en de kerktoren. Want
daarachter ligt de dorpsstraat met de bakker, die zulke lekkere koffie schenkt.
Ons nieuwe koffiedrinkplekje bevalt prima. Je krijgt er een chocolaatje bovenop
de cappuccino, dat chocolaatje zakt naar de bodem, als je het niet gauw genoeg
op eet. We wandelen dwars door de bloemenwinkel, zodat we er aan de andere kant
weer uitkomen, terug naar de parkeerplaats en de plek waar de auto staat. Onder
boom liggen hazelnoten op de grond, nog een teken dat de herfst snel naderbij
komt. Heel voldaan rijden we met Thea mee weer naar huis. Joke
Voor 1 oktober klik hier.