ALGEMEEN
In 1957 bedacht de toenmalige directeur van de NS dat het goed zou zijn om treinen in te zetten in Europa die bij de grens gewoon door konden rijden en niet van locomotief (lok) zouden hoeven wisselen want elk land had zijn eigen stroom systeem (bijv. Nederland 1500 volt gelijkstroom). Duitsland en Zwitserland hebben 15000 volt 2/3 hertz wisselstroom België en Italië 3000 volt gelijkstroom en Frankrijk 25000 2/3 hertz wisselstroom + 1500 volt gelijkstroom dus allemaal verschillend. 

DE TREINEN
Nederland (NS) en Zwitserland (SBB) staken de hoofden bij elkaar en besloten samen 5 dieseltreinstellen te bouwen. De NS liet bij STORK werkspoor 5 dieselmotorwagens bouwen op 2  3assige draaistellen. De SBB liet bij SIG in Neuhaussen am Rheinfall 5 Stuurstand rijtuigen + 10 midden rijtuigen bouwen. Zo ontstonden er dus 5 treinstellen te weten 3 voor de NS (de NS DE IV 1001 t/m 1003) en voor de SBB de RAm 501+ 502. DE IV betekent diesel elektrisch en 4 wagens. RAm betekent R is tot 140 km per uur de A betekent 1e Klas en de M betekent dieselmotorrijtuig.
De eerste proefrit was op 7 maart 1957 van Utrecht naar Arnhem en weer terug. De eerste rit werd gemaakt op 24-mei 1957 als TEE Amsterdam - Parijs Nord.

AMSTERDAM BRUSSEL ZURICH PARIJS STUTTGARD
De treinen reden als Trans Europa Express (TEE) treinen van Amsterdam naar Brussel - Zurich - Parijs en Brussel - Zurich en Zurich - Stuttgard. De RAm 501 is in Duitsland op 9 Februari 1971 verongelukt en werd tot schroot verwerkt. De laatste rit van de andere treinstellen was 25 mei 1974 en ze werden te koop aangeboden.

CANADA
Er was belangstelling uit Denemarken - Tunesië en Egypte maar dat ging allemaal niet door. In de zomer van 1975 kwam er beweging in want er melde zich een klant uit Canada namelijk de Ontario Northland Railway ( ONR ).
Ze wilden de treinen gaan gebruiken op de lijn North Bay - Moosonee. De koop werd gesloten in September 1976. De treinen kregen een onderhoudsbeurt en werden aangepast aan de eisen van de ONR. In augustus 1977 werden de treinen in een schip geladen en naar Canada verscheept. De treinen kregen de nummers 1900 t/m 1903.
In Canada hebben de treinen gereden tot 1986.De motorrijtuigen waren na 4 jaar door de Canadezen helemaal kapot gereden omdat deze techniek van aandrijving helemaal niet gewend waren. Ze hebben er toen Amerikaanse locomotieven voor gezet. In 1986 werden ze aan de kant gezet en roesten eigenlijk een beetje weg.

 ZWITSERLAND
11 November 1993 bedachten een stel Zwitserse spoorweg liefhebbers dit kan zo niet langer, we proberen geld bij elkaar te krijgen en halen 1 treinstel weer terug.  TEE Classics werd opgericht en men ging aan de gang. Ze kregen het gevraagde bedrag bij elkaar en het koopcontract werd getekend op 26 augustus 1996.  Maar ja, de trein moest nog naar Europa en het geld was op.

DUITSLAND
Uiteindelijk kwam de trein in 2003 naar Hamburg met de boot en werd in Beieren op een zijspoor gezet.  TEE Classics ging bijna failliet een probeerde de trein te verkopen.

NEDERLAND
In begin 2006 staken een paar spoorliefhebbers in Nederland de koppen bij elkaar en kregen van allerlei instanties geld o.a. het Prins Bernhard Fonds om de trein naar Nederland te halen en te restaureren wat ook een heleboel kost. Ik heb gehoord ongeveer Euro 1.000.000

ZWOLLE
De trein kwam in de nacht van 25 op 26 juni in Zwolle aan en wordt naar alle waarschijnlijkheid in Zwolle gerestaureerd. Dit is de trein die Michaël Jansen gezien heeft. Hij staat er nog steeds dus wie iets unieks wil zien ga naar het Station. Soms staat hij verborgen achter andere treinen. Er is een foto bij in de oude uitvoering en in de ONR uitvoering, zoek de verschillen vooral op het front.

 Jan Pelleboer