HOME | LOCATIES | WANDELINGEN | NIEUWS 
10 JANUARI  DALFSEN       STERREBOSCH en 11 JANUARI DEN ALERDINCK
17 JANUARI WAPENVELD ZWOLSE BOS    en 18 JANUARI HEERDE DE DELLEN
24 JANUARI WYTHMEN     DE HORTE
DINSDAG 3  JANUARI:
"EPE"  DE OSSENSTAL
Twee opties als bestemming voor vandaag: Staphorst of de Ossenstal tussen Epe en Elburg. Het werd de Ossenstal. Ria reed voorop en wekte daarmee de indruk dat ze precies wist waar wij moesten zijn. Om een lang verhaal kort te houden: we zijn er gekomen. Het gebied van onze wandeling(ruim 6 km) grenst aan de Render Klippen en gaat door het gebied van Majuba en het Bervoetsbos. De temperatuur was goed en tegen het einde van de wandeling kwam zelfs de zon nog even tevoorschijn. We volgden de gele route, een omgevallen boom misleidde ons en we liepen daarom een deel twee maal. Voor de tweede keer aangekomen bij de omgevallen boom, zagen wij de gele paaltjes voor de juiste route. We sloten de ochtend af bij Dinie en Michael die het fotoboek van hun 40jarig feest klaar hadden. Wij hebben genoten van de met slagroom gevulde nieuwjaarsrolletjes.
 		WOENSDAG 4  JANUARI:
LEMELERBERG
 Jan was nog ziek, dus wij zagen onze kans schoon om nu eindelijk die lange route op de Lemelerberg te lopen. Nu dat hebben we geweten, ruim10 kilometer heuvel(bergje)op en heuvel af, er kwam geen eind aan.
In Nederland zijn bergen zeldzaam, maar midden in Overijssel liggen er twee bij elkaar: de Lemelerberg en de Archemerberg. Toen de bulldozerende gletsjers uit de voorlaatste ijstijd waren verdwenen, hebben wind en water ze wat mildere vormen gegeven. Maar imposant zijn ze voor Nederlandse begrippen nog steeds.
Ruim een eeuw geleden bestond hier het grootste deel van het landschap uit hei en stuifzand, afgewisseld met esdorpen, land- goederen en in het oosten de meanderende Regge.
 De "Oranjebond van Orde" kocht percelen op de berg en liet dennen en loofhout aanplanten Deze orde heeft ook het "Park 1813" (standbeeld leeuw) gesticht ter herdenking van Nederlands Onafhankelijkheid (1814). Op de berg zie je verder de zgn. " Dikke Steen", sprengen en ravijnen. De "Dikke Steen" (een enorme kei) heeft vroeger dienst gedaan als grenssteen tussen de marken van Lemele en Archem. De Lemelerberg biedt prachtige gezichten over de verre omgeving en enorme wandelmogelijkheden.
Na afloop van de wandeling (10!! km.) hebben we bij Lia en Eugene zijn  verjaardag gevierd met koffie en een heerlijke Orselino-taart. We misten Jan wel. Toch was het  heel erg gezellig, dus vergaten we de tijd, wat Jan, ondanks zijn ziek zijn,  toch wel opgevallen is.  
 
DINSDAG 10  JANUARI:
"DALFSEN"  STERREBOSCH
Wij vertrokken vanaf de parkeerplaats bij Camping Boskamp. Je loopt daar rechtstreeks het bos in. Dat rechtstreeks moet je wel met een korreltje zout nemen, want Michael was eerst zijn rubber dop kwijt. Wij terug om te zoeken, maar helaas! Toen bleek Michael ook nog één handschoen kwijt te zijn, maar die was snel terecht. Er hing in het bos een apart sfeertje: mistig en de mist was aangevroren op alle takken en planten. Hoewel bij vertrek de wind lelijk en koud om de oren waaide, viel dat later in het bos wel mee. De zon bleef gedurende de wandeling achter de wolken.

Halverwege liepen we door een duinlandschap met heide en dat was door het aanvriezen een bijzonder mooi gezicht. De welbekende Diezerstraat leidde ons weer naar het beginpunt. Terug bij de auto keek Michael nog eens goed "in" zijn auto en ja hoor, onder de stoelen vandaan kwam de dop te voorschijn.
De koffie bij Brasserie de VII Deugden in Dalfsen smaakte goed.  TERUG NAAR 25 JULI 2006            NAAR BOVEN 		WOENSDAG 11  JANUARI:
DEN ALERDINCK

Het leek zo mooi toen wij allen wakker werden, de lucht had een rode gloed en het was droog. Rond 9 uur begon het toch te regenen en de twijfel sloeg bij bijna iedereen toe: WEL OF NIET LOPEN?
Dinie en Michaël hadden zelfs hun gewone schoenen nog aan, er bijna zeker van, dat we NIET zouden lopen. Maar binnen 5 minuten kwamen er steeds meer lopers en was thuisblijven geen optie meer.



Omdat wij goede ervaringen hadden met bij regen (toch droog) lopen op Den Alerdinck, zijn wij daar naar toe gegaan. Omdat Gerrit, Lia en Eugene de foto's van het feest van Dinie & Michaël nog niet hadden gezien, zijn we bij hen koffie gaan drinken.      NAAR BOVEN

DINSDAG 17 JANUARI:  "WAPENVELD" ZWOLSE BOS
Jan liep voor het eerst mee dit jaar en daarom mocht hij de route uitzoeken. Jan heeft iets met het Zwolse Bos en koos daarom voor deze bescheiden route,  je moet er immers weer langzaam in komen. Het regende behoorlijk en dat zijn we toch niet erg gewend. Het  heeft bij elkaar in het jaar dat wij nu lopen nog geen 5 keer geregend. Het was op sommige plekken behoorlijk modderig en zelfs glad hier en daar. Hoewel enkelen een paar keer iets uitgleden zijn we toch allemaal verticaal gebleven. De temperatuur was gelukkig boven nul. De koffie in Hattem  bij "De zwarte truffel" smaakte weer goed.   NAAR BOVEN

WOENSDAG 18  JANUARI:  "HEERDE"     DE DELLEN
Zoals altijd verzamelen bij Jan, die gelukkig weer beter is. Ook zoals altijd, druk gepraat over van alles en nog wat. Toen we op het onderwerp: “waar gaan we heen”  kwamen, ontdekten we ineens dat Joke en Rob er nog niet waren. Dat was vreemd. Maar Jan kon ons vertellen dat ze pas om tien over negen wakker geworden waren en dus niet kwamen. Reden van het niet horen van de wekker was: pas in de kleine uurtjes naar bed gegaan. Michael reageerde met: 's avonds een vent, 's morgens een vent", wat veel bijval kreeg (hoewel zij die slechts één keer in de week lopen, natuurlijk geen recht van spreken hebben).
Er waren twee suggesties voor het doel van onze wandeling: De Ossenstal en De Dellen. Het werd De Dellen op verzoek van Dinie. Het zou mooi weer worden zei iemand, maar daar leek het aan de andere kant van de IJssel niet erg op. Aangekomen op de parkeerplaats werd het zonnig en dat bleef het eigenlijk de hele wandeling. Af en toe lieten de militairen goed van zich horen, maar Lia vond het maar niets. Jan verklaarde dat het nieuwjaarsgroeten voor haar waren maar dat geloofde ze niet. Ondanks dat hebben we de rode en de gele route gelopen ruim 6,5 KM . De Dellen is een prachtig afwisselend gebied. De oudste bomen - eiken rond het voormalige landhuis en grillige dennen- stammen uit de tijd van Harmen Willem Daendels, een patriottengeneraal die vanaf 1803 de woeste heidegrond van zijn "Heerderdelle" begon te ontginnen.Veel van de andere grove-dennen- en sparrenbossen zijn na 1850 aangeplant door prof. C.H.D. Buys Ballot. Deze bekende weerkundige legde tevens eiken- en beukenlanen aan op het landgoed, waar ook zijn graf is. 
Na het lopen hebben we in Heerde bij de Koekeloere koffie gedronken. Dat terug te vinden zonder Rob viel ook nog niet mee, maar we hebben het gevonden. Het was weer gezellig en we deden onze naam weer eer aan.

NAAR BOVEN

DINSDAG 24  JANUARI:  "WYTHMEN"  DE HORTE
Karin was vandaag in de gelegenheid om weer mee te lopen en dat betekende dat zij de bestemming mocht aangeven. Het werd de Horte. Huis De Horte ligt tussen Zwolle en Dalfsen. Het is de meest westelijke van een hele band van buitenplaatsen die vanaf de late middeleeuwen langs de Vecht zijn gebouwd. Het ligt aan de Emmertochtsloot, een beek die ooit een zijtak was van de Vecht.  
In de archieven duikt de naam voor het eerst op in 1391; het was toen een boerderij. De kern van het huidige huis dateert van ongeveer 1760. In de tweede helft van de negentiende eeuw kreeg het grotendeels de vorm die het nu heeft.  Voor een buitenplaats is De Horte klein en sober, en daardoor in prachtige balans met zijn omgeving. Landschap Overijssel kocht het landgoed in 1973.
Oppervlakte: 100 hectare
Bijzonderheden: Landgoed in het beekdal van de Emmertochtsloot met een strakke lanenstructuur, tuinen (in Franse en Engelse stijl), vijvers, weilanden en bospercelen.
Bij het huis uit de 18e eeuw staan een hovenierswoning, boerderij, schuren en een huisje (Het Witte Huis) dat als biljartkamer is gebouwd.
Normaal is het erg drassig, maar omdat het behoorlijk gevroren had was de ondergrond hard. Dit hield helaas niet in dat het makkelijk lopen was. De modderige delen waren erg ongelijk en je moest goed uitkijken dat je je niet verstapte. De thermometer stond op -4 maar de zon scheen volop en het was dan ook heerlijk weer en niet te koud. Tijdens het koffiedrinken bij de Mol kwamen weer volop onderwerpen langs:
Gepest worden op school, oude foto's (iedereen moet nog een jeugdfoto (leeftijd tussen 5 en 8 jaar) in gesloten enveloppe inleveren bij Rob, oude afspraak!), handwerkjes van Trees en Thea, het konijn van Karin en Jan etc.
     NAAR BOVEN                                                                                              TERUG NAAR WANDELINGEN