Jan de volgende keer bij het nemen van de foto niet het achterhoofd van Janny!

Na op de parkeerplaats nagekletst te hebben over de tocht naar Giethoorn gingen we op weg naar het Staatsbos in Staphorst. We waren met z'n zevenen Rob-Michaël-Gerrit-Jan-Dini-Thea en Rita. Het was prachtig weer en al behoorlijk warm. Bij de parkeerplaats aangekomen werden de jassen en regenkleding in de auto achtergelaten want de lucht was strak blauw. Eerst liepen we de rode route. Op het eind daarvan kwamen we weer een kabelbaan tegen. Wel was deze korter dan die bij de tuinen van dr.Vogel, maar we lieten ons weer verleiden dus iedereen weer op de rubberen schotel. Thea bedacht zich van doe ik het wel of niet, maar ze ging toch maar. Ja het hek was van de dam, ze was niet meer te stuiten.
De anderen wilden ook graag dus die waren nu aan de buurt. Dat ging goed tot dat Dini aan de buurt was. Hoe ze ook sprong ze kwam maar niet op die rubberen dop. Na veel geduw en opbeuren ging ze van start en het moet gezegd ze ging gracieus over de kabelbaan.
Maar aan alles komt een eind dus verder maar weer op naar de blauwe route. Ook die was heel mooi. Zo tegen het einde van de wandeling begon het donker te worden en licht te spetteren maar we waren vlak bij de auto dus we waren bijkans droog toen we in de auto stapten. We reden weg richtring Dalfsen en of de duvel er mee speelt het kwam plotsklaps bij bakken uit de lucht vallen. Bij Dalfsen werd  het droog en bij de banketbakker hebben we buiten koffie gedronken want daar had het niet geregend. Op de terugweg wilde Dini bij Rob in de auto zitten dus Jan stond zijn plaats bereidwillig af. Dini wilde weten hoe een TOM TOM werkt. Hopelijk kan ze het straks aan Michaël vertellen hoe het werkt, maar die heeft daar een zwaar hoofd in. Al met Al was het weer een geslaagde morgen. ©Jan

WANDELING OP MAANDAG 23 JULI: ZWOLLE, ZANDHOVE

Trees vond de tocht naar Giethoorn zo mooi dat ze besloot om weer mee te lopen. Dat is wel goed werd er gezegd, maar dan moet je wel eerst een paar keer oefenen. Rita zei dan loop ik wel met jou. Dat hoorde Jan en die bood zich ook aan om mee te lopen. Ook Rob zei misschien loop ik ook wel mee. Dus maandagmorgen gingen we op pad naar Zandhove om te lopen met Trees en het ging goed. In het begin zei Trees wel wat lopen jullie toch hard maar naar gelang de tijd liep Trees ook een behoorlijk tempo en vond ze het hartstikke leuk om weer met een groepje te lopen. We hebben 5 km gelopen in net geen uur dus dat viel reuze mee. Na afloop bij Trees koffie gedronken en gezellig gekletst. Trees nog een paar keer oefenen om conditie op te doen en dan kun je zo weer meelopen. ©Jan


WANDELING OP DINSDAG 24 JULI: OMMEN, LANDGOED EERDE

We gaan naar Landgoed Eerde. Niet aan de overkant van het parkeerterrein dit keer, maar direct het bos in. We lopen zonder “echte route”, volgen dus geen paaltjes. Onderweg zien we een grote mierenhoop met grote dikke bosmieren. Niet die kleintjes van thuis, maar stevige joekels. Iemand is al eens per ongeluk op zo’n mierenhoop gaan zitten (wie zou dat geweest zijn?) en dat was ècht niet prettig!!  Die beestjes stoken geweldig.
Op zeker moment denkt een deel van de club dat we verdwaald zijn. Michaël en Rob (die voorop liepen) waren echter zeer zelfverzekerd en brachten ons dan ook mooi terug bij de auto’s. We constateren daar dat we best veel gelopen hebben. Na deze toch wel pittige tocht, overigens zonder een spatje regen, gaan we heerlijk welverdiend koffiedrinken in Ommen. “Op het hoekje”, ook eten we heerlijke soesjes, meegenomen door Rita die de vriezer leeg moest eten vanwege een grote schoonmaakbeurt. We genieten er uitgebreid van en keren tevreden huiswaarts. ©Joke

We vertrokken vanaf het verzamelpunt naar Hattem, 't Veen. Joke vindt deze wandeling maar niets, maar zij liep vandaag niet mee.  Lia vindt het niets als het hard waait, want dan waaien de stokken op, en Dinie twijfelt. Het gedeelte verharde pad vindt ze niet echt spectaculair wat terrein betreft. Maar we gingen dus op pad naar Hattem. Daar aangekomen besluiten we op voorstel van Michaël de route andersom te lopen. Dan zien we het eens van de andere kant. We vinden dat allemaal een pientere opmerking van hem en lopen dus andersom. Het gedeelte in 't Veen lopen we twee keer om wat meer afstand te krijgen. Dat lukte sowieso wel omdat we tot twee keer toe op advies van onze medewandelaars met richtinggevoel een doodlopend pad insloegen. In het bos was het behoorlijk warm, maar toen we weer op de dijk liepen aan de andere kant van het kanaal was er een lekker windje en zon. We liepen over een niet verhard pad met prachtig uitzicht over de weilanden, het vee, de sloten en  het riet en ook nog een hele mooie lucht. Ook deze wandeling vinden we erg mooi.
Het laatste stuk dijk hebben we ons clublied zingend afgelegd. Heel enthousiast, de laatste regel lekker lang aanhoudend en goed hard. En we hadden succes, het klinkt goed was de reactie van enkele passerende "schippers".
Koffiedrinken bij het Strogett in Hattem. Het gesprek kwam op het boek The Secret, positief zijn, glas halfvol/half leeg  enz. wat Gerrit de opmerking ontlokte, dit klinkt als therapie. Moeiteloos over naar en ander onderwerp, Michaël houdt van vrouwen, altijd al, waar als reactie op kwam, ja, ze maken het huis schoon. Dat werd door de mannen aangevuld met, koken, wassen, badkamer schoon, ja 't is gemakkelijk. De vrouwen waren wijs en zwegen. Alleen Dinie lukte dat niet en vulde aan met, ja, en vrouwen vinden 't ook nog terug als jullie iets kwijt zijn. Het was dus weer beregezellig, lekker in het zonnetje samen lopen, wat kletsen en natuurlijk koffiedrinken. Lia sinaasappelsap en weer geen koekje. Omdat Thea er niet was kreeg ze diverse "halve" aangeboden. Gerrit vond dat ze er eigenlijk "mooi" voor moest gaan zitten wat ze prompt deed. Na een voorspoedige terugreis melden Michaël en Dinie dat ze er volgende week niet zijn. ©Dinie

WANDELING OP DINSDAG 31 JULI: WAPENVELD, PETREA
We wandelen bij Petrea. Niet al te ver weg, want Jan gaat s'middags naar zijn jarige tante. We hebben nog meer jarigen, want Edwin en Babette (kind en kleindkind) van Rob en Joke zijn ook jarig. Eugene heeft "de zomer in het hoofd" en loopt  in zijn korte broek, lekker luchtig, het is er weer voor. Dat er nog een reden is dat Eugene in zijn korte broek loopt, moet je maar aan Lia vragen!
We lopen heerlijk, lachen en praten wat af en drinken koffie in Hattem. Daar doet Thea een bekentenis. Ze wil graag een wietplant in de tuin. Dat wakkert vooral onze handelsgeest aan. Als we er nou allemaal zes nemen, ieder in zijn eigen tuin, dan zou dat bij verkoop best wat opleveren.
Nou ja, toch maar niet dus.......
(Speciaal voor Thea: bekijk de volgende site http://www.wiet-zaden.nl/)
Na een hele gezellige ochtend keren we weer huiswaarts.  ©Joke

WANDELING OP WOENSDAG 1 AUGUSTUS: HEERDE, DE DELLEN
We waren met 5 NWKC’ers en Jan stelde voor om nog even bij Thea langs te gaan om haar te feliciteren met haar verjaardag. Rob opperde dan gaan we ook zingen, en zo gezegd zo gedaan. Bij Thea aangekomen doken we een beetje weg zodat ze ons niet zag aankomen en drukten op de bel. Henk deed open en wij begonnen met lang zal ze leven. Henk rende weg want volgens mij schaamde hij zich dood,  maar Thea vond het prachtig al zei ze wel wat een stelletje mafkezen zijn jullie. Aan haar gezicht te zien meende ze er niets van en vond ze het prachtig. Jullie zijn net op tijd want we wilden net weggaan, Nou zeiden we wij gaan ook weer weg. Ja waar gaan we eigenlijk heen? De heide staat in bloei dus laten we naar de schaapskooi bij Heerde gaan. En inderdaad de heide bloeide prachtig; de schapen liepen er  en wij natuurlijk. Ook zagen wij een Hazelworm. 
De hazelworm kan tot 50 centimeter lang worden maar in sommige streken blijft hij kleiner. De kleur is bruin tot grijs met op de rug en flanken meestal enkele dunne donkere strepen van de nek tot de staart, die soms bestaan uit rijen zeer kleine vlekjes. Binnen het enorme verspreidingsgebied zijn de kleuren variabel; sommige exemplaren zijn roestbruin, geel of zelfs zwart. In de paartijd krijgen vooral de mannetjes blauwe vlekken op de rug. Bij de hazelwormen in onze streken zijn de mannetjes meestal grijs met soms wat kopergroene vlekjes. Ze zijn vooral goed te herkennen aan de bredere en grovere kop. De wijfjes zijn in Nederland meestal glanzend kastanjebruin. De juveniele hebben ook deze kleur met een duidelijke zwarte lengtestreep op de rug.
Het was prachtig weer en we genoten van alle pracht om ons heen. Na de wandeling bij de Koekeloere in Heerde  gezellig geklets over van alles en nog wat. Nog een mededeling van huishoudelijke aard. Rita spaart zomerzegels van ALBERT HEIN dus allemaal op naar Appie Hein voor de  zegels voor Rita. ©Jan