Bij het verzamelpunt bleken we met z'n vijven te zijn, dus er waren toch twee auto's nodig. Met algemene stemmen besloten we naar Vilsteren te gaan. We volgden de officiële route met de witte stippen op de bomen. Rita had enige moeite ze te ontdekken, maar nadat haar uitgelegd was, zoek de ronde witte stippen op de bomen, kijk zo, had ze het helemaal door en liep ze de route feilloos.
Ondanks het slechte weerbericht was het prachtig weer. De zon scheen, af en toe een windje maar dat was prettig, want dan kregen we het niet te warm. Ook de herfstkleuren waren nog magnifiek. De paddenstoelen zijn er nog wel, maar de kleuren zijn niet meer zo mooi.  We hebben goed om ons heen gekeken, maar desondanks ook heerlijk gekletst.  
Toen we bijna weer bij de auto waren wilde Jannie de doppen voor de stokken eens uitproberen. Daar was naast de zandweg een verhard fietspad, dus dat kon. Maar echt proberen is er niet van gekomen, want door al de bladeren was de hoge rand van het fietspad niet te zien en dat werd Jannie fataal. Ze viel en haar enkel deed erg zeer en werd dik (later zal blijken dat deze op twee plaatsen gebroken is). Jan en Michaël hebben de auto's gehaald, zodat Jannie niet meer hoefde te lopen. Je kon daar gelukkig met de auto komen. Koffiedrinken hebben we maar vergeten. We hebben Jannie gelijk naar huis gebracht. In ieder geval sterkte en beterschap namens ons allen. ©Dinie

WANDELING OP WOENSDAG 7 NOVEMBER:
Het was niet zulk mooi weer maar iedereen had regenkleding bij zich. We moesten eerst Rob oppikken bij de garage want zijn auto had een piep die er niet in hoorde. Iedereen wilde na afloop bij strogget koffie met een likeurtje drinken dus moesten we daar in de buurt lopen. Het werd Petrea. We begonnen met regen maar na een kilometer werd het droog en werden we behoorlijk warm. Het was wat glibberig en een paar lopers gleden af en toe uit maar bleven op de been. Zoals gezegd bij stogget koffie met een likeurtje met slagroom gehad. We waren met 10  NWKC’ers en we deden onze naam weer volledig eer aan het was een gesnater van heb ik jou daar. Jannie heeft een gebroken enkel ( 0p 2 plaatsen ) aan haar val van dinsdag over gehouden. Ze heeft geen computer maar toch vanaf deze plaats beterschap gewenst Jannie. Ze vertelde dat haar arm gekneusd was en dat ze voorlopig 6 weken uitgeschakeld is.  ©Jan

WANDELING OP DINSDAG 13 NOVEMBER:
We hebben vandaag gelopen bij Vilsteren. Met z’n zessen zaten we in de bus van Gerrit en de anderen reden met Dinie en Michaël mee. We hadden het weer mee; tamelijk zacht en droog. En de praatjes waren, zoals gewoonlijk, niet van de lucht. Na zo’n zeven kilometer lopen vonden we dat we de koffie echt wel hadden verdiend. We gingen bij de bakker in Dalfsen; die heeft altijd lekkere koffie. We hebben, afgezien van twee saucijzenbroodjes, de verleiding van overheerlijk “Sinterklaas koeken” kunnen weerstaan. Op de terugweg vlogen de grapjes in de auto weer heen en weer. Navertellen is heel moeilijk. Het is vaak de manier waarop het gezegd wordt, die een grapje leuk maakt. Al met al een heel gezellige  ochtend. En … morgen lekker weer. © Joke

WANDELING OP WOENSDAG 14 NOVEMBER:
Jan wilde graag een keer droog lopen in Nunspeet. De laatste keer daar, waren wij allemaal verzopen katjes. Nu scheen de zon volop. Zeven NWKC’ers dat ging dus makkelijk in twee auto’s. Michaël, die bij Rob voorin zat, werd enigszins lastig gevallen door de twee dames achterin (Dinie en Lia). Deze twee maakten het zo bond, dat Michaël bij het uitstappen gelijk een plekje bij Jan in de auto reserveerde voor de terugweg. Om het weer een beetje goed te maken, liep Dinie (heel zwijgzaam) een flink stuk naast Michaël. We liepen de blauwe route. Aangezien deze slechts ruim vier kilometer is, hebben we er nog maar een lekker stuk(je) aan vast geplakt. Het was heerlijk weer en niemand is gevallen.